مذهبی و معنوی

اشاره:

تنها خطی که همیشه آزاد است و به هیچ وجه اشغال نمی شود، خط ارتباطی با خداست. طرف دیگر این خط، همیشه یکی، چشم براه ماست. او همیشه گوش به زنگ است، مشکل از ماست که گاهی کد تماس با خدا را از یاد می بریم، و گرنه این کد همیشه آزاد است.

آنچه می آیدکوتاه نوشتی نغز و دلپسند است با عنوان "اخلاق مخابراتی" به خامه استاد ارجمند، حجت السلام جواد محدثی.

در عصر ارتباطات، «انزوا» پذیرفتنی نیست و زندگی بی رابطه، مرگ روح است.

عرش الهی، مرکز بی نهایت شماره‌ای اتصال با آفریده‌هاست. هر کس از هر جا و هر زمان و به هر زبان می‌تواند با این مرکز، گفتگو کند. بی آنکه خطی روی خطی بیفتد.

خدا در مرکز ملکوتی دعا، هر لحظه آماده دریافت پیام «نیاز» است. هفده رکعت نماز در پنج نوبت، کد تماس با خداست که در عدد «17 – 24434 » خلاصه می‌شود.

کسی که روزی پنج بار با او تکلم می‌کند، از تنهائی در می‌آید، کلیم خدا می‌شود و احساس بی پناهی نمی‌کند.

خدا که آن سوی خط تماس است، دوست دارد در خوشی‌ها هم سراغ از او بگیریم، نه فقط وقتی که گرفتار می‌شویم و به دردسر می‌افتیم. بی معرفتی است که وقتی «مضطر» می‌شویم از اورژانس «دعا» استمداد کنیم و انتظار کمک فوری داشته باشیم.
نماز

او همیشه گوش به زنگ ماست. مائیم که گاهی حوصله حرف زدن با او را نداریم. یا تماس و دعوت او را بی جواب می‌گذاریم. شیطان سعی می‌کند در جبهه معنوی، رابطه ما با خدا را قیچی کند، یا روی خط نیایش.

«پارازیت ریا» بیندازد. مکالمه ما با مرکز، نباید قطع و وصل شود، یا صدایش خش خش داشته باشد.

باید «دیش» رحمت گیر را بر بام بلند نیایش نصب کنیم و دریافت کننده دل را روی طول موج «اجابت» تنظیم کنیم، تا صدای استجابت دعا به گوش دلمان برسد. اگر «امن یجیب» که رمز اجابت است نتوانست خط ما را با خدا مرتبط سازد، باید دید کدام گناه و غفلت موجب قطع تماس شده است؟ گاهی قساوت دل و غذاهای حرام و دوستان بد، در سیستم ارتباطی ما با خدا اختلال ایجاد می‌کنند و خطوط تماس را می‌پوسانند و صدایمان به خدا نمی‌رسد.

برای وصل مجدد خط، هم پرداخت هزینه لازم است و هم تعهد.

هزینه‌اش، توبه و استغفار و اصلاح و عمل صالح است، تعهدش هم آن است که قول بدهیم از حلم صبر و ستاریت خدا سوء استفاده نکنیم، والا همیشه در معرض خطر اختلال و قطع ارتباطیم.

گاهی تنها یک «یا رب» خالصانه، یک آه برخاسته از دل، یک قطره اشک ندامت، یک دل شکسته و یک توسل بی ریا، ما را به خدا وصل می‌کند.

پیش شماره ارتباط با خدا، حمد و ثناء و صلوات است. اگر محبت و معرفت «اهل بیت» را داشته باشیم «آل محمد» به ما خط می‌دهند، آنگاه می‌توانیم یا چهارده خط مستقیم با خدا مرتبط شویم. «ولایت» تلفن همراه ما برای تماس با شبکه ملکوتی خداست.

حیف است که در عصر ارتباطات، با خدا و رسول و اهل بیت، رابطه نداشته باشیم.